Startup

Opiniestuk: Een eigen ondernemerscultuur of Silicon Valley copy-paste?

De toekomst van jong ondernemerschap in Vlaanderen

Drie jaar geleden was de reactie op een student met ondernemersambities vaak negatief. “Wat is het nut van je studies als je toch wilt ondernemen? Waarom zou je het risico in godsnaam willen nemen met dat diploma?” Vragen die ik dagelijks te horen kreeg toen ik in 2013 mee SINC oprichtte, inmiddels dé organisatie voor jonge ondernemers en studenten in Antwerpen. De laatste jaren is er echter veel vooruitgang geboekt omtrent ondernemen en studeren. De regering en ondernemersorganisaties mogen terecht trots zijn op deze verwezenlijking. Echter staat het student-ondernemersklimaat in België nog in zijn kinderschoenen. In dit opiniestuk wil ik mijn opinie meegeven om de stappen te zetten naar zijn volwassenheid. 

De zoektocht naar een Belgische Snapchat of Über

Een tijdje terug gaf ik op mijn oude middelbare school een presentatie aan een zestigtal leerlingen over mijn ervaringen als jonge ondernemer. Naar traditie startte ik de presentatie met de vraag “waarom zou jij ondernemer willen worden?” en zoals gewoonlijk luidt hun antwoord daarop “om rijk te worden”. Dat neem ik ze niet kwalijk, op mijn zestiende had ik waarschijnlijk hetzelfde gezegd.

Toch is het opmerkelijk hoe ons huidig startup milieu in België dit op het eerste zicht onschuldig antwoord in de hand werkt. De meeste overheidscampagnes, startup incubators en ondernemersorganisaties lijken in hun communicatie Silicon Valley te copy pasten. Deze communicatie sluit aan bij het typische verhaal van een exponentiële startup, kort samengevat: je hebt een idee om bijvoorbeeld een applicatie te maken, maar dit kost veel kapitaal en vereist specifieke skills. Daarom zoek je een gepassioneerd team dat dag en nacht werkt en risico-investeerders die in je idee geloven. Dan volgt de lancering en al snel komen de eerste klanten, waarna er plots een gigantisch groei volgt. Na deze groei volgt de beloofde faam en rijkdom. Dit model wordt ook de befaamde J-curve genoemd, waarbij je als start-up door befaamde “the valley of death” moet. Bij dit model is het risico enorm groot, maar de beloning kan dit ook zijn. Hiertegenover staat het model van de lineaire start-up. Hierbij ga je als jong bedrijf overleven op de winst die behaalt en volg je een lineaire, organische groei.

Valley of Death
Het ideaal financieel model dat een exponentiële start-up volgt.

 

Zelf werden mijn vennoot en ik afgewezen bij de grootste incubator van België, omdat ons groeimodel niet exponentieel was. We hadden niet het plan om direct miljoenen op te halen, maar juist lineair te groeien op de winst die we binnenkregen via opdrachten. Wel zijn we met Soulmade BVBA geslaagd om binnen de eerste vier maanden ons startkapitaal te verdriedubbelen en dit zonder investering of al te groot risico. Door de lange en dure ontwikkelingsfase duurt de eerste groei bij exponentiële startups véél langer. Erger nog, de kans op falen van exponentiële startups zijn dan veel hoger dan bij lineaire. Op dit moment heeft België nog geen unicorn-succesverhaal, zoals Snapchat of Uber en het lijkt erop of alles op alles wordt gezet om er één te vinden. Het verhaal van een “overnight succes” is dan ook veel interessanter dan een bedrijf dat er enkele jaren over doet om langzaam te klimmen naar zijn eerste miljoen. Echter zouden we ook rekening moeten houden met de kost van de eenzijdige promotie van exponentiële startups. Veel van deze jonge, heldhaftige bedrijven zullen nooit uit de valley of death geraken en de enkelen die succesvol worden zullen België verlaten. Als unicorn moet je ondanks de recente verbeteringen volledig gek zijn om in ons land te blijven. Door het aanbod aan risicokapitaal en het voordelig belastingregime is een land als de Verenigde Staten veel aantrekkelijker voor hen. Het enige dat overschiet is dan een mooi verhaal, wat voor een incubator enorm interessant is. Echter staat hier tegenover dat vele jonge mensen niet succesvol worden en met torenhoge schulden aan hun leven moeten starten.

Een eerste stap naar volwassenheid

Daarom zouden we in plaats van de concurrentie aan te gaan met Amerikaans ondernemersmodel, beter een eigen ondernemersmodel promoten. Niet enkel de Verenigde Staten copy pasten, maar een eigen Belgisch ondernemersklimaat uitbouwen. Een eerste stap is de focus leggen op een realistisch optimisme en niet het heroïsch optimisme dat je nu overal hoort en ziet. Het stimuleren van een ondernemerschap dat vrijheidsgedreven is en niet vanuit een monetaire of egocentrische motivatie. Aantonen dat geld een middel is en niet het doel. Een eigen ondernemersklimaat ontwikkelen dat beter aansluit bij onze KMO-cultuur.

 

Tags

Sander de Roeck

Co-Founder SINC Antwerpen (2013' - 15') - Business Developer Soulmade

Gerelateerde Artikels

3 Comments

  1. Goed opiniestuk Sander! Zeker een gedachte waar meerdere jonge ondernemers die ik ken zich achter zetten.
    Het hele studentondernemen zou naar mijn mening meer moeten toespitsen op persoonlijke ontwikkeling dan onmiddellijk een awesome idee uitwerken voor een unicorn-startup.

      1. Bedankt Bjorn! Misschien ben je bekend met werk van Simon Sinek over Millenials? Al ben ik van mening dat zijn gedachtegang in dit stuk overdreven is, heeft hij wel gelijk dat onze generatie te snel resultaten verwacht. De combinatie met de huidige promotie van jong ondernemerschap kan een gevaarlijke cocktail zijn voor vele. De geschiedenis heeft daarentegen al wel vaak bewezen dat met geduld een KMO gerust op organische wijze kan uitgroeien tot een groot bedrijf.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to top button
Close
Close